Powszechne zastosowanie

Sumatryptan to lek stosowany w leczeniu napadów migreny z obecnością aury lub bez niej, w celu łagodzenia napadów klasterowego bólu głowy. Sumatryptan jest swoistym i selektywnym agonistą receptorów 5-HT1-serotoniny zlokalizowanych głównie w naczyniach krwionośnych mózgu. Uważa się, że migrenowe bóle głowy wynikają z poszerzenia naczyń krwionośnych w mózgu. Sumatryptan powoduje zwężenie łożyska tętnicy szyjnej, która zaopatruje w krew tkanki zewnątrzczaszkowe i wewnątrzczaszkowe, bez istotnego wpływu na przepływ krwi w mózgu. Hamuje także aktywność receptorów odpowiedzialnych za przekazywanie sygnałów bólowych przez nerwy do mózgu.

Dawkowanie i kierunek działania

Leczenie sumatrypanem należy przeprowadzić tuż przed wystąpieniem napadu migreny. Zalecana dawka doustna dla dorosłych wynosi 25-50 mg; W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 100 mg. Lek jest skuteczny na każdym etapie napadu, jeśli jednak nie pomoże w trakcie napadu, nie należy przyjmować dodatkowych dawek. Aby zapobiec kolejnemu napadowi, należy kontynuować leczenie sumatryptanem. Tabletkę sumatryptanu należy połykać w całości, popijając dużą szklanką wody. Zwykłą dawkę donosową 5-20 mg można zwiększyć do maksymalnej dawki 40 mg na dobę.

Środki ostrożności

Sumatryptan stosuje się wyłącznie w leczeniu ostrego, klasycznego napadu migreny lub klasterowego bólu głowy; nie należy go stosować w leczeniu niektórych nietypowych typów migreny. Sumatryptanu nie powinni stosować pacjenci z niekontrolowanym wysokim ciśnieniem krwi.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość, podstawna, porażenie wzrokowe, porażenie połowicze postaci migreny, choroba niedokrwienna serca (w tym podejrzenie), dławica piersiowa (w tym dławica Printsmetala), zawał mięśnia sercowego (również w w wywiadzie), nadciśnienie, choroba zarostowa tętnic obwodowych, udar mózgu lub przemijający udar naczyniowo-mózgowy (również w wywiadzie), niewydolność wątroby i nerek. Należy zachować ostrożność u pacjentów z padaczką (w tym każdą chorobą o niskim progu padaczkowym), nadciśnieniem tętniczym, ciążą, karmieniem piersią, u niemowląt i młodzieży (poniżej 18 lat) oraz u pacjentów w wieku powyżej 65 lat; jednoczesne przyjmowanie leków zawierających ergotaminę i jej pochodne, inhibitory MAO, a także przez okres 14 dni po ich odstawieniu.

Możliwe skutki uboczne

Lek ten jest zazwyczaj dobrze tolerowany i nie należy spodziewać się działań niepożądanych. Do najczęstszych działań niepożądanych zalicza się ból lub ucisk w klatce piersiowej lub gardle, mrowienie, zaczerwienienie, osłabienie, zawroty głowy, dyskomfort w jamie brzusznej, pocenie się, podrażnienie nosa i reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Możliwe są także reakcje alergiczne w postaci niepożądanych reakcji organizmu na sumatryptan.

Interakcje leków

Jednoczesne podawanie z ergotaminą i lekami zawierającymi ergotaminę może powodować utrzymujący się skurcz naczyń krwionośnych (odstęp pomiędzy podaniem tych leków musi wynosić co najmniej co najmniej 24 godziny). Możliwa jest również interakcja sumatryptanu i inhibitorów MAO (izokarboksazyd (Marplan), fenelzyna (Nardil), tranylcypromina (Parnate) i prokarbazyna (Matulane)), co powoduje zwiększone stężenie sumatryptanu. Jednoczesne stosowanie sumatryptanu z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny lub lekami z grupy SSRI, w tym fluoksetyną (Prozac), citalopramem (Celexa), paroksetyną (Paxil) i sertraliną (Zoloft) lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, w tym wenlafaksyną (Effexor), duloksetyną (Cymbalta) ) i deswenlafaksyna (Pristiq) mogą powodować osłabienie, hiperrefleksję i słabą koordynację ruchów.

Pominięta dawka

Sumatryptan nie jest przeznaczony do regularnego stosowania; przyjmuje się go tylko podczas ataku.

Przedawkowanie

Zwróć szczególną uwagę na takie objawy, jak niebieskawe zabarwienie skóry, drgawki, rozszerzone źrenice, brak aktywności, brak koordynacji, paraliż, zaczerwienienie rąk i nóg, skóra zmiany w miejscu wstrzyknięcia, spowolnienie oddechu, spowolnienie, drżenie, ponieważ mogą to być objawy przedawkowania sumatryptanu. Natychmiast poinformuj swojego doradcę ds. opieki zdrowotnej o swoim stanie lub zwróć się o pomoc medyczną w nagłych przypadkach.

Przechowywanie

Przechowuj ten lek w temperaturze 2–30°C (36–86°F) w szczelnym pojemniku odpornym na światło i wilgoć .

Zastrzeżenie

Podajemy jedynie ogólne informacje na temat leków, które nie obejmują wszystkich wskazówek, możliwych połączeń leków ani środków ostrożności. Informacje zawarte na stronie nie mogą być wykorzystywane do samodzielnego leczenia i autodiagnozy. Wszelkie szczegółowe instrukcje dla konkretnego pacjenta należy uzgodnić z doradcą ds. opieki zdrowotnej lub lekarzem prowadzącym dany przypadek. Zrzekamy się wiarygodności tych informacji i wszelkich błędów, jakie mogą one zawierać. Nie ponosimy odpowiedzialności za jakiekolwiek bezpośrednie, pośrednie, specjalne lub inne pośrednie szkody powstałe w wyniku wykorzystania informacji zawartych na tej stronie, a także za konsekwencje samoleczenia.